Feestje organiseren

Niemand kan ontkennen dat oorlog vreselijk is, oorlog heeft ervoor gezorgd dat ik de mensen heb verloren van wie ik het meest hield. Ik verloor mijn twee broers, ze werden maandenlang ontvoerd en we wisten niets over hun verblijfplaats, uiteindelijk bleken ze te zijn vermoord. Degene die betrokken was bij de ontvoering was één van hun beste vrienden. Dit kan ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet begrijpen, hoe kan het dat één van de beste vriend van de familie onze grootste vijand bleek te zijn?

Ik besloot ons land te verlaten. Samen met mijn kinderen vluchtte ik naar Nederland. Ik wist dat ik voor veel uitdagingen zou komen te staan zoals: Nederlands leren, vooral omdat ik geen Engels spreek, het onderwijssysteem en het leven over het algemeen in Nederland, maar de allergrootste uitdaging voor mij was het herwinnen van mijn vertrouwen in de mensheid.

Mijn eerste jaar in Nederland kon ik geen echte connectie maken met anderen, ondanks dat ik mijn best deed zorgde ik altijd voor meer dan voldoende afstand tussen mezelf en anderen.

Een jaar later werd ik uitgenodigd voor één van de activiteiten van It's My Child en de enige reden waarom ik meedeed was om mijn kinderen te laten zien dat ik deelnam aan een activiteit bij hun op hun school. De sfeer was erg aangenaam en gastvrij, ouders spraken open over hun zorgen, problemen, behoeften, vragen enzovoort. Ik besefte me opeens dat ik nog steeds aan dergelijke activiteiten kan deelnemen en zo werd ik één van de leden van de oudercommissie. Met veel plezier hielp ik bij het regelen van verschillende activiteiten, ik werd vooral bekend om mijn lekkere eten, bij elke bijeenkomst nam ik wat lekkers mee uit eigen keuken. Een presentator van een workshops beschouwde mij zelfs als een rolmodel als moeder omdat ik een hele goede band heb met mijn zonen. Ook heb ik deelgenomen in het organiseren van het Kerstfeest op school. Mijn kinderen waren heel trots op mij omdat ik de lekkerste koekjes ooit maakte. Ik deel mijn ervaring graag met andere ouders en ik open mijn hart en mijn huis voor veel leerlingen en ouders.

- Montaha Alsad -